jueves, 14 de febrero de 2008

El día de los enamorados.




Hoy dedico este post a todos los que estan enamorados. Pero no a los enamorados con pareja sino a los que como yo están enamorados de alguien que no lo sabe. Esa persona a la que ves amenudo, que habla contigo de todo, a la que escuchas y te escucha.... A esa persona especial que sabes que nunca conquistarás como amor pero si conquistas como amigo/a.
No se si a mis fieles lectores les pasa como a mi, que aman en silencio, (ya sabemos que a Edel eso no le pasa pero al resto????????).


El post, tal como corresponde, va decorado con unos cuantos dibujitos ñoños aptos para este día y de uno muy significativo.

4 comentarios:

Jorge¡¡¡ dijo...

Vale "amor propio" como sustitutivo festivo-ñoño-emotivo festejable???

Edel dijo...

Cuántas veces hemos observado de reojo a ese chico que nos gustaba; se nos aceleraba el pulso cuando pasaba cerca; y cuando en silencio, nos dábamos cuenta de que había cambiado de colonia...
En fin, toooodos hemos amado en secreto.

Un besote!

Begoña dijo...

Vale... pues gracias. Pero ¿Por cual de los dos amores imposibles me felicitas?

Begoña (El único santo que voy a festejar a partir de ahora va a ser San Patricio... ¡Viva Irlanda!)

Unknown dijo...

Apoio o santoral de Begoña!!! Viva San Patricio!!!!!! :))

Eu tamén teño un amor secreto, pero eso queda entre nós,ok?

Sabes o que dín, non? El que la sigue, la consigue.

Nunca se sabe, chica, nunca se sabe...