domingo, 27 de julio de 2008

La descabellada teoría de dos locas


Entre esnife y esnife de Paraloid B-72 y después de un poco de sol en la cabeza, las investigadoras del Coruxomuseum Helga y Hanna han desarollado una nueva teoría sobre lo que hacían los castrexos con sus muertos.
Despues de muchos estudios y a la vista de los resultados obtenidos han dicho que : "Despues de muertos los castrexos eran incinerados y los restos de esta incineración eran usados como desgrasante en la cerámica, por eso algunos de estos parecen dientes".
¿Sorprendente teoría?
Sabemos que estas personas no estan muy bien de la cabeza y, lógicamente, esta teoría no es cierta sino una ida de olla pero parecía muy interesante escribirla aqui.
Ahora se abre aqui un periodo de debate sobre diferentes teorías descabelladas sobre el tema. Participad.

domingo, 6 de julio de 2008

Cerámica castrexa


Esto es lo que dice la wikipedia sobre lo que es la cerámica castrexa:

<cerámica castrexa facíase á man ou a torno ou roda, ainda que predomina a feita á man. Nótanse en moitos casos os sinais de alisado e de espatulado; noutros as paredes exteriores das vasillas aparecen moito máis puidas, dando ás veces a sensación de levaren un lixeiro engobe de cor cinza ou case negro.

Os perfís predominantes nas vasillas son os globulares ou esferoides. O máis habitual é que conten con unha ou máis asas, e que teñan os bordos exvasados e planos e os pés ou fondo sen realzar, ainda que deste último tipo exista algunha excepción singular.

Os temas decorativos son comúns na plástica castrexa: incisións en forma de liñas oblicuas, horizontais ou verticais paralelas, ou ben compoñendo triángulos, así como estampacións en forma de espiña de peixe, estrixilos, eses (SSSS) ou figuracións entrelazadas, e tamén aplicacións en forma de mamelóns ou de cordóns, así como outros motivos ornamentais variados. A maior parte, porén, é lisa e non leva decoración.

A cerámica simultaneaba o seu uso con úteis de cestería e de madeira. As pezas grandes servirían para gardar o grao ou outros alimentos e como depósito de líquidos; outras, para usos diversos no fogar ou na lareira, e as máis pequenas para comer e beber; tamén aparecen asadores (ou ben escoadeiras ou "queixeiras"), pezas moi características polos furados que teñen no seu fondo e nas paredes. Os materiais eran locais e a fabricación tamén, en fornos pequenos.>>


Es una descripción muy simple pero puede servir como introducción al tema.